TOO 2016/01

Woord vooraf

Demain
Isabelle Larmuseau, Tom De Waele, Peter Flamey en Antoon Lust

Eind vorig jaar kreeg de klimaatfilm Demain de César voor beste documentaire. Anders dan An inconvenient truth van Al Gore, met focus op het klimaatprobleem en de hoogdringendheid ervan, laat Demain oplossingen zien. Via grassroots-initiatieven proberen mensen de planeet te redden. Al hun bewegingen samen moeten op een bepaald moment iets veel groters in gang zetten. Zo wil de tijdsgeest het.

Ook al blijken Vlamingen amper van deze film te hebben gehoord – je moet ervoor naar een Brusselse cinema – toch leeft ook hier een ‘morgen-gevoel’, dat veel ruimer gaat dan alleen maar het klimaat. Toegegeven, even leek het meer op het ‘morregen-gevoel’ van de Belgian Asociality (‘ik doe het morregen, da‘k het zeker zal doen morregen, zeker voor de noen, ik doe het morregen, morregen, morregen’), maar sinds kort weten we met zekerheid: op 23 februari 2017 treedt het Vlaams omgevings(vergunningen)recht officieel in werking.

In de aanloop tot dit historisch moment, tekenen we veel enthousiaste omgevingsverhalen op. Werner Annaert, Gregory Verhelst, Caroline De Mulder, Hendrik Schoukens, Arnout Schelstraete, Wouter De Cock en Hans Woldendorp berichten achtereenvolgens over de geïnde AMMC-geldboetes, de Vlareminplantingsregels, de eerste verjaardag van de procedure ‘uiterst dringende noodzakelijkheid’ voor de Raad voor Vergunningsbetwistingen, de wilde hamster in Vlaanderen, de vergunningverlening in rem, het nieuwe archeologiebesluit en drugsafval.

Veel daadkracht lezen we ook in de commentaren van onze rechtspraak-watchers. Grote aandacht gaat naar ons onroerend erfgoed (sloopverbod voor gebouwen op de inventaris van bouwkundig erfgoed, archeologische voorwaarden in de stedenbouwkundige vergunning, de onroerend erfgoed/veldwetboek-link) en naar energie (planologisch inpassen van ‘energieboeren’, rendementsvragen bij het vergunnen van windturbines). Blijven beroeren: flexibiliteit en rechtszekerheid in ruimtelijke uitvoeringsplannen, het aansnijden van woonuitbreidingsgebieden, de basisrechten voor zonevreemde weekendverblijven, het opsplitsen van projecten in meerdere aanvragen, het verzaken aan een verkavelingsvergunning, de hogere tolerantiedrempel in agrarisch gebied, stakingsvorderingen in alle maten en gewichten, de beroepsprocedure inzake handelsvestigingen.
Nieuw: de factor ‘herhaling’ in de rechtspraak van het Milieuhandhavingscollege. Tot slot, één magere troost: faillissement als overmacht bij leegstandsheffingen.

Hoe nieuw en wervend morgen ons ook toelacht, we kunnen er niet aan voorbij: morgen wordt vandaag geschreven.