TOO 2017/04
Woord vooraf
Creatief met omgevingsrecht
Isabelle Larmuseau
Als in het voorjaar van 2018 verschijnend laatste nummer van de 2017-jaargang, biedt deze TOO een trompe-l’oeil: was het nu 2017 of 2018? Het is de cruciale vraag voor het nieuwe instrument van de omgevingsvergunning, en bij uitbreiding voor het volledig gerestylede omgevingsrecht. Gaat het nu om een terugblik op 2017 of een vooruitblik op 2018, er is maar één constante: ‘creatief met omgevingsrecht’.
De ‘glazen bol’ van dit 2017-nummer leert ons niettemin dat de Raad van State, afdeling Wetgeving in haar advies van 2 februari 2018 dan toch plots en (on)verwacht halt heeft toegeroepen aan een al te excessieve omgevingsrecht-creativiteit.
De afdeling Wetgeving diende zich met name uit te spreken over het voorstel van decreet van 24 november 2017 houdende wijziging van het decreet van 25 april 2014 betreffende complexe projecten. Dit voorstel van decreet voorziet in de mogelijkheid voor het Vlaams Parlement om de aan de Vlaamse Regering toebedeelde besluitvorming voor complexe projecten naar zich toe te trekken, en het voorkeursbesluit en projectbesluit bij decreet vast te stellen. Het logische gevolg hiervan is dat het Grondwettelijk Hof, in plaats van de Raad van State, afdeling bestuursrechtspraak, de bevoegde rechtsinstantie is voor een beroep tot schorsing of vernietiging van de ‘decretale vergunning’.
Het bleek voor de afdeling Wetgeving een innovatiebrug te ver. Het Grondwettelijk Hof acht zich nu eenmaal principieel onbevoegd voor de rechterlijke toetsing van wetgevingshandelingen tot vaststelling van projecten, omdat het Hof geen exhaustieve materiële en formele toetsing kan uitvoeren van onder de milieueffectbeoordeling, toetsing die wordt opgelegd door artikel 11, lid 1 van de Europese Project-mer-Richtlijn 2011/92/EU.
Doordat de omvang van de toetsingsbevoegdheid van het Grondwettelijk Hof niet kan worden gelijkgesteld met die van de Raad van State, afdeling bestuursrechtspraak, ontstaat bovendien een ongelijke behandeling van burgers aan wie door het Vlaams Parlement vergunde projecten nadeel berokkenen versus burgers die inzake door de Vlaamse regering vergunde projecten blijven beschikken over de jurisdictionele waarborgen van artikel 14 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State en artikel 159 van de Grondwet.
De afdeling Wetgeving besluit kordaat dat de voorgestelde regeling ‘geen doorgang kan vinden’.
De afvoer van deze fata morgana verhindert niet dat we jullie voor 2018, vijftig jaar na datum, heel veel ’imagination au pouvoir’ wensen.
Leest u TOO al?
Hou met TOO de vinger aan de pols van het omgevingsrecht en het omgevingsbeleid.
Inhoud
Voor het gerecht
- De redelijke termijnvereiste bij milieuboetes. Is er licht aan het einde van de tunnel? - Steven Verbeyst en Wim Naudts
- Een kritische kijk op AGNAS of het afbakeningsproces van de gebieden van de natuurlijke en agrarische structuur in Vlaanderen - Karel Lhermitte
- Te koop: ontwikkelingsrechten - Kelly Verhulst
- De Codextrein: een einde aan de schone schijn van een groengordijn? - Jens Hoofd
- Voortgezet misdrijf en gewoonlijk gebruik. Is de cirkel rond of werd deze omgebogen naar een oneindigheidsteken? - Bram De Smet
- Procedureel belang en commercieel belang bij betwisting van stedenbouwkundige vergunningsbeslissingen uitgeklaard voor de RvS - Annelies Maes
Bij het gerecht
- Codex-trein zet het Lazarus-effect weer op muziek na perikelen in het Sportpladij... eeuh paleis-dossier
- David doet Goliath finaal dan toch in het (asbest)stof bijten
- Windturbines in landschappelijk waardevol agrarisch gebied. Uit welke hoek waait de wind?
- Raamprostitutie in Gent: mogen de lampjes blijven branden?
- Vergunningsplicht voor functiewijziging geen stok om de hond mee te slaan
- De (on)zichtbare grenzen van de redelijkheid bij de marginale toetsing van burgerlijke herstelvorderingen
- Het gerechtsgebouw van Doornik uitgebreid dankzij artikel 159 van de Grondwet
- Zorgvuldigheidsbeginsel en decreetgever dwingen overheid tot alternatievenonderzoek bij onteigening
- De monumentale waarde van het openbaar onderzoek bij de bescherming van erfgoed
- De RPV voor de RvS, much ado about nothing?
- Dubbelspel advocaat-burgemeester leidt tot onwettigheid regularisatievergunning
- Onteigenen in Vlaanderen. Verdeel en heers?
- Tegenspraak en gelijke behandeling in bestuurlijke (beroeps)procedures
- Gekleurde bril van inspecteurs leidt tot vrijspraak van Wim Delvoye
- De buurtwegenwet: stokoud, maar alive and kicking
- ‘Wetens en willens’. Het vaak vergeten morele element van een stedenbouwkundig misdrijf.
- RvS geeft GRUP Essers rode Vlag. Strengere beoordeling van ontwikkelingsprojecten in Habitatrichtlijngebied bestendigd?
- Hoteluitbater verbrandt zijn vingers aan brandveiligheidsnormen
- Lasten en kosten van tel bij planschade
- Vergunningverlening is iets anders dan handhaving
- Onredelijkheid herstelvordering inzake onroerend erfgoed geeft de rechter nog geen vrij spel
- De houthakker is geen bos(land)bouwer
- Groepswoningbouw zonder verkavelingsvergunning vergt stuurmanskunst
- Windturbines: ook voor de RvVb is worstcase voortaan het ergste!
- De handtekening van de buur op de plannen. Et alors?
- Ongefilterde planbatenheffing sneuvelt voor de rechtbank
- Parkgebied, welkom of verboden toegang?
Leest u TOO al?
Hou met TOO de vinger aan de pols van het omgevingsrecht en het omgevingsbeleid.
