Zorgt de volgende Commissie voor Europese Green Deals? Waarom verwierp het Grondwettelijk Hof de algemene opheffing van artikel 194 van het Gemeentedecreet? Welke rol en invloed hebben advocaten bij strafrechtelijke procedures voor milieumisdrijven?
De antwoorden op deze en vele andere vragen leest u in dit nummer van TOO, het onmisbare tijdschrift voor iedereen die bij de bescherming en de ordening van de menselijke leefomgeving betrokken is.
Boeiende bijdragen over vernieuwende wetgeving en interessante actualiteit krijgen het gezelschap van pertinente besprekingen van bepalende omgevingsrechtspraak, die in dit nummer o.a. slaat op de vordering tot herziening, de exploitatie van de kerncentrales van Doel, afvalstoffen ontstaan aan boord van schepen, …
Na het onvermijdelijke wheeling and dealing werden de gedoodverfde Spitzenkandidaten Manfred Weber en Frans Timmermans – zelfs voor insiders verrassend – gepasseerd door Ursula von der Leyen voor het voorzitterschap van de nieuwe Europese Commissie. Reeds in de Commissie-persmededeling na haar aanstelling werd Ursula von der Leyen meermaals geciteerd en inzake milieu en klimaat legt ze de lat op het eerste zicht wel hoog: “Ik wil dat de Europese Green Deal kenmerkend wordt voor Europa." Maar hoe zit het nu echt met de slaagkansen van de Green Deal-ambities van de nieuwe Commissie? Jan de Mulder neemt die ambities – en de nieuwe Commissie – onder loep.
Hou met TOO de vinger aan de pols van het omgevingsrecht en het omgevingsbeleid.
Na de installatie van de Vlaamse regering en de goedkeuring van het Regeerakkoord, bracht omgevingsminister Zuhal Demir haar beleid voor de regeerperiode 2019-2024 in kaart, in de Beleidsnota Omgeving.
De grote klemtoon op betrokkenheid van burger en maatschappij springt in het oog: ‘omgevingsbeleid in co-creatie met de samenleving’, luidt één van de subtitels van de Beleidsnota. De minister zet actief in op sensibilisering en betrokkenheid: ‘Burgers en bedrijven zijn voor mij mede-eigenaar van het omgevingsbeleid’. Zij zal de participatiemogelijkheden op lokaal niveau bevorderen, zodat bewoners, handelaars, bedrijven en landbouwers actief deelnemen aan projecten en processen die hun leefomgeving mee bepalen. Zij zal partnerschappen opbouwen met lokale besturen, met middenveldpartijen en met koepels van omgevingsprofessionals. Zij zal samen met hen lerende netwerken ontwikkelen. Tegelijk trekt de minister grenzen, waarvan wij de contouren nog moeten leren kennen: ‘zonder afbreuk te doen aan efficiënte en effectieve inspraak’, zal zij het maatschappelijk belang laten primeren boven individuele belangen.
In 2020 zal een globale evaluatie plaatsvinden van het Omgevingsvergunningsdecreet. Op basis van deze evaluatie zal worden gezorgd voor een gebruiksvriendelijk Omgevingsloket doorheen het hele vergunningentraject. Ook een verdere integratie van de op vandaag naast elkaar bestaande procedures voor ruimtelijke planning, vergunningen en complexe projecten staat op de agenda, want ‘feitelijk hebben die verschillende procedures dezelfde doelstelling, namelijk realisatie op het terrein’. Er komen dus alweer andere tijden, slecht nieuws voor wie hoopte dat het einde van de wijzigingsdrift in zicht was.
Dat er reeds aan de vooravond van 2020 één en ander beweegt, leest u in dit eindejaarsnummer. Voor de evaluatie van het Omgevingsvergunningsdecreet en Omgevingsloket zal de minister gebruik kunnen maken van de bijdrage over de omgevingsberoepen (Koen Dewulf en Sophie Ide). Relevant voor het nieuwe beleid is ook de bijdrage over klimaat en energie (Julie Vanhoenacker), over de Europese Green Deals (Jan De Mulder), over asbest (Hans Woldendorp) en over bemiddeling door de Vlaamse bestuursrechter (Chloé Van Craen). De indrukwekkende vijftien commentaren bij beeldbepalende omgevingsrechtspraak, worden voorafgegaan door twee advocaat-gerelateerde bijdragen: één over innovatie in de advocatuur (Jan Roggen) en één over de rol van de advocaat bij strafrechtelijke procedures voor milieumisdrijven (Sandra Rousseau en Dietrich Earnhart). Het advocatenbloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan.
Hou met TOO de vinger aan de pols van het omgevingsrecht en het omgevingsbeleid.