Hoe ver staat men met de digitalisering van de bestuursrechtspraak in Nederland? Wat kwam aan bod tijdens de eerste digitale Werelddag van de Stedenbouw? Hoe ziet de nieuwe Vlaamse impacttoets voor de lozing van bedrijfsafvalwater eruit? Hoe kunnen Nederland en Vlaanderen grensoverschrijdend samenwerken bij infrastructurele projecten? Wat zijn gene drive-technieken en hoe staat de EU hier tegenover?
De antwoorden op deze en vele andere vragen leest u in dit nummer van TOO, het onmisbare tijdschrift voor iedereen die bij de bescherming en de ordening van de menselijke leefomgeving betrokken is.
Boeiende bijdragen over vernieuwende wetgeving en interessante actualiteit krijgen naar goede gewoonte het gezelschap van pertinente besprekingen van bepalende omgevingsrechtspraak, die in dit nummer o.a. slaat op de zaak van de kat Lee, de beslissing van het FANC m.b.t. de scheurtjes in Tihange 2, het Vlaams Onteigeningsdecreet, regionale planambities voor lokale besturen, …
De digitalisering van de rechtspraak staat nog in de kinderschoenen, althans vergeleken met wat er in de samenleving overigens gebeurt. Nagenoeg op elk gebied rukt de digitalisering op, onder andere in de financiële, medische en logistieke sector. Dit gebeurt niet alleen in het bedrijfsleven, maar ook bij de overheid. In de juridische branche, bij juristen, advocaten en rechters, gaat de ontwikkeling wat minder hard. Maar het is onvermijdelijk dat de digitalisering ook de wereld van de juristen zal gaan beïnvloeden. De ontwikkelingen zijn door de Corona-crisis versneld. Een jaar geleden was ondenkbaar dat rechters en juristen van de Raad van State vanuit huis digitaal werken aan (hoger)beroepszaken, dat een substantieel deel van de zittingen via video plaatsvindt en dat ook de ‘livestream’ van zittingen wordt ingezet om de openbaarheid van de rechtspraak (meer) inhoud te geven. Toch is dat nu de werkelijkheid. In dit artikel treft u een korte ‘tour d’horizon’ aan van de ontwikkelingen bij uw Noorderburen, met aan het slot een blik vooruit.
Hou met TOO de vinger aan de pols van het omgevingsrecht en het omgevingsbeleid.
Het kan geen verwondering wekken dat we het jaar 2020 afsluiten met een gelivestreamde pleitzitting van de (weliswaar Nederlandse) Raad van State op de TOO-cover. Hoewel de digitalisering van de rechtspraak nog steeds in de kinderschoenen staat, werd dit jaar een ongeziene vooruitgang geboekt. Justitie de 21ste eeuw inleiden, het magnum opus van voormalig justitieminister Koen Geens, kreeg een opmerkelijk duwtje in de rug, uitgerekend van de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog. Dat stond niet in de sterren geschreven.
De digitalisering deed ook voor het verenigingsleven een nieuwe wereld opengaan. Samenwerkingen floreerden als nooit voorheen. De Vlaamse vereniging voor Ruimte en Planning (VRP), de VVOR en het Departement Omgeving organiseerden in november 2020 de allereerste felgesmaakte digitale Werelddag van de Stedenbouw. Samen met het Environmental Law Network International (ELNI), het Europese netwerk waarvan de VVOR deel uitmaakt, werden vanuit heel Europa druk bijgewoonde webinars georganiseerd, onder meer over het voorstel van een Europese klimaatwet, de toegang tot de rechter in de Europese Unie en de lidstaten en de circulaire economie. Samen met de beroepsvereniging voor Vlaamse milieuprofessionals (VMx) werd voor de allereerste digitale PRENNE-beurs voor preventieadviseurs een podcast opgenomen over de omgevingsvergunningenregelgeving.
Natuurlijk waren er ook tal van activiteiten die dit jaar niet konden doorgaan. Sommige daarvan zijn doorgeschoven naar volgend jaar, wachtend op het nieuwe normaal. Het uitgesteld vieren van ‘30 jaar ELNI’ zal hierdoor samenvallen met het feest voor ‘15 jaar VVOR’. Sinds corona is alles relatief, ook leeftijden en verjaardagen.
Vóór we op 31 december 2020 in relatieve desolaatheid het voorbije jaar doorspoelen, loont het zeker de moeite om het TOO-eindejaarsnummer door te nemen en te klinken op volgende thema’s: de digitalisering van de rechtspraak (Bart Jan van Ettekoven), de evaluatie van drie jaar omgevingsvergunningsdecreet (Bert Leysen), de (on)zin van m.e.r.-richtlijnenboeken (Steven Eersels, Paul Arts, Guy Putzeys en Bert Leysen), de tijdelijke natuur (Sylvie Baert), de nieuwe Vlaamse lozingentool (Jeroen Vanhooren en Joke Van Damme), de ruimtelijke planning zonder plannen (Hans Tindemans), de grensoverschrijdende samenwerking bij infrastructurele projecten (Frank Groothuijse en Isabelle Larmuseau), de Nederlandse stikstofaanpak (Ralph Frins), de rol van het Europees Milieuagentschap bij de Europese Green Deal (Hans Bruyninckx), de gene drives en de Europese Unie (Ludwig Krämer), de zaak van de kat Lee (Jennifer Dubrulle), de scheurtjes in Tihange 2 (Vanessa McClelland), een mogelijke ongelijkheid in de nieuwe onteigeningsregelgeving (Céline Bimbenet), het subsidiariteitsbeginsel bij ruimtelijke planning (Robin Verbeke), de verjaring van de buiten contractuele aansprakelijkheid (Roel Meeus), het gebrek aan recht op dubbele aanleg bij bestuurlijke besluitvorming (Annelies Maes) en het bereiken van de sustainable development goals als mens (Eric Lancksweerdt).
Tot volgend jaar, live!
Hou met TOO de vinger aan de pols van het omgevingsrecht en het omgevingsbeleid.