TOO 2013/03

Woord vooraf

Brief voor de Koning
Isabelle Larmuseau, Tom De Waele, Peter Flamey en Antoon Lust

Op zijn eerste Prinsjesdag vernoemde Koning Willem-Alexander in zijn Troonrede de Omgevingswet. Concreet zei hij dat deze wet 'ruimtelijke procedures vereenvoudigt en versnelt, zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit van de leefomgeving.' Ook al wordt de Omgevingswet de grootste wetgevingsoperatie genoemd sinds de invoering van de Nederlandse Grondwet in 1848, toch zet deze koninklijke aandacht aan het denken.

Kan de Vlaamse wetgevingsoperatie inzake omgevingsvergunning en complexe projecten op een zelfde belangstelling rekenen van ons Belgisch koningshuis? Dat leek in het verleden alvast het geval: bij de voorstelling van het Voorontwerp decreet milieubeleid in 1995 door de Interuniversitaire Commissie tot Herziening van het Milieurecht in het Vlaams Gewest was Prins Laurent een opgemerkte gast. Dat hij toen nog voorzitter was van het één jaar eerder opgerichte Koninklijk Instituut voor het Duurzaam Beheer van de Natuurlijke Rijkdommen en de Bevordering van Schone Technologie (KINT), was daaraan natuurlijk niet vreemd.

Inmiddels werd in 2009 met het KINT ook het badwater weggegooid: géén lid van de koninklijke familie durft het nu nog aan om gewestelijk beleid inzake natuurbehoud en schone technologie te steunen of te promoten. Prins Laurent is weliswaar voorzitter gebleven van de in 1995 opgerichte Stichting Prins Laurent, maar de door deze Stichting nagestreefde verbetering van de relatie tussen mens en dier lijkt een te smalle kapstok om er het volledige omgevingsrecht aan op te hangen.

Begin dit jaar publiceerde het weekblad Knack brieven van prominenten, gericht aan Prins Filip, vol goedbedoelde tips in de aanloop tot het koningschap. Toen de Prins deze zomer sneller dan verwacht Koning werd, is de brievenreeks abrupt gestopt. Wij pikken vanuit TOO de draad terug op en schrijven hierbij, in de voetsporen van Walter van den Broeck, een 'Brief aan Koning Filip'.

Bij ons evenwel géén tips, maar gewoon wat faits divers uit het Vlaams omgevingsrecht, tot koninklijke lering en vermaak. Bijvoorbeeld dat het jurisprudentieel nog steeds een beetje stuift tussen de Belgische Raad van State en de Vlaamse Raad voor Vergunningsbetwistingen. Dat het Vlaams Milieuhandhavingscollege blijft worstelen met het label van kaartersclub, dat het bij zijn opstart oneerbiedig kreeg opgekleefd. Dat Jeroen Brouwers bemiddeling in Vlaanderen enkel op eigen buik en niet op die van hysterische fans mag schrijven. Dat Kris Peeters ondervond dat fietspaden niet alleen feitelijk ribbelig, maar ook juridisch hobbelig kunnen zijn. Dat onze verouderde onteigeningsregelgeving stilaan op de zenuwen werkt, tot rechters en rechtspraakcommentatoren toe. Dat de actuele slagzin 'afval bestaat niet' niet volstaat om er oude stort-zonden mee toe te dekken. Dat je in een zonevreemde vakantiewoning niet altijd tot rust kan komen. Speciaal nog voor Prins Laurent: na de gespannen relatie tussen mens en rode bosmier, blijkt er nu ook nog een weg (of beter een dreef) te gaan met mens en vleermuis.

Wij nodigen de koninklijke familie alvast graag uit om samen met ons het startschot af te vuren voor de Vlaamse omgevingsvergunning, op ons gelijknamig najaarscongres. Wedden dat Koning Willem-Alexander voor minder door het lint gaat?